19.05.2020 Coś za dużo się dzieje

ostatnio. Znów mam braki w czasie . Ja to lubię , ale nie da się ukryć ; zdążyłam się odzwyczaić . Chyba ... Ten spokój i luz wymuszony pandemią wszedł mi w geny najwyraźniej, bo nadmiar ludzi i zdarzeń mnie drażni. Przywyknę , jak zwykle . 
Dziś miałam dzień z wnusiami. Najpierw do biura synowa przywiozła chłopaków . Młodszy grał sobie w jakąś grę o Psim Patrolu - wciąż kocha tę bajkę , a starszy odrabiał lekcje. Pięknie czyta , aż się zdziwiłam. Synowa załatwiała sprawy w zusie , bo korzysta z zasiłku opiekuńczego z powodu wirusa i potrzebowała zaświadczenie o dochodach. A i owszem załatwiła ale odstała w kolejce półtorej godziny. Po południu starsza młodzież  przywiozła nam wnusię , bo sami umówili się do dentysty , a potem na wirtualną wywiadówkę ! Tak, tak. Nie potrzeba już stawiać się w szkole, wystarczy się połączyć w wideokonferencję i gotowe. Potem dzieje się normalnie . Pani mówi- rodzice słuchają , ewentualnie wnoszą uwagi.  Wnusia ma średnią 5,85 . Jest jedną z najlepszych uczennic w szkole . I nie ma to znaczenia ,że do szkoły nie chodzi, tylko uczy się zdalnie , bo i z tym poradziła sobie świetnie . Noooo, puchnę z dumy !  Produkowała z modeliny drobiazgi na dzień mamy , a potem uczyła się szydełkowania . Trochę odpuściłyśmy te naukę ostatnio , przez te ograniczenia nie było okazji , ale jeszcze nie raz coś razem zmajstrujemy. na kolację zrobiłyśmy wspólnie pizzę i jeszcze czasu na pobawienie się wystarczył. Małżonek z synem majstrowali w tym czasie coś w komputerach i centrali telefonicznej. No i tyle . Dzień zleciał z prędkością światła.