babusia

babusia
Obrazek znaleziony w cyberprzestrzeni- autor nie wiadomy

sobota, 22 sierpnia 2015

22.08.2015 Sobota i po sobocie

Zdecydowanie za szybko mi minęła . Było co robić , ale i na przyjemności czas się znalazł . Rano jak zwykle pojechałam na zieleniak i po zakupy . Na zieleniaku pustki ; nawet moja zaprzyjaźniona babcia - ogrodniczka się nie pokazała . Pewnie wypaliło jej plony w ogrodzie. Kupiłam trochę owoców , pomidory i ogórki i na tym koniec. Z zakupami uwinęłam się szybko. Po powrocie zdążyłam jeszcze przygotować kanapę , pufy i fotele do prania . Gość się zjawił o 10.00. Ze dwie godziny zeszły na tej robocie . W tzw. międzyczasie poprosił mnie o zrobienie kawy i przyniósł mi słoiczek . " Mam kawę - mówię- zrobię panu swoją ".  "Nie , niech pani zrobi z mojej , bo wie pani , ja tylko taką piję , najlepszą ; Primę " - myślałam ,że padnę ze śmiechu . Prima jest chyba najpaskudniejsza na naszym rynku - nie da się tego pić , choćby nie wiem co, ale jak to się mówi:
 " degustibus non disputandum ". W trakcie jak gość się ze zlecenia wywiązywał ja zrobiłam na szydełku całkiem spory kawałek poduszki dla mojej wnusi. Skasował za wszystko tylko 110 zł - całkiem przyzwoicie .Jak już sobie poszedł zabrałam się za mycie okien w saloniku , porządki i pranie . Nie źle mi szło i skończyłam zanim zaczęłam robić obiad.  Obiad miałam jak na końcówkę sierpnia przystało - knedle ze śliwkami . Pyszne były . W sumie robię je zwykle 1-2 razy w ciągu lata. Może dlatego tak dobrze smakują ? Po obiedzie przetarłam woskiem meble i zrobiłam kolejny kulinarny eksperyment a mężuś wyszykował nasze rowery . 
Eksperyment polegał na upieczeniu pączków orkiszowych. Wyszły pyszne. Długo się do nich przymierzałam i jak już je w końcu zrobiłam , okazały się zaskakująco smaczne i proste w wykonaniu. Przepis podam na końcu. Jak już pączki były gotowe , pojechaliśmy na przejażdżkę rowerami . A właściwie to pojechaliśmy na wieś odwiedzić wnusia. Synalka nie było , bo pojechał do znajomych pomóc w przewiezieniu mebli . Była tylko synowa i wnusiu. Mały skakał z radości ,że nas widzi i w kółko powtarzał ,że taką niespodziankę mu babcia z dziadkiem zrobili. Posiedzieliśmy na podwórku z kawką i ciasteczkami , a potem pojechaliśmy z małym do szkoły na plac zabaw. Piękne miejsce do zabawy mają maluchy w tej szkole . Najróżniejsze drabinki, zjeżdżalnie , sznurkowe tory przeszkód , różne huśtawki , piaskownicę , a wszystko kolorowe i zadbane.  Aż przyjemnie przy czymś takim posiedzieć . 
    Kiedy wróciliśmy do domu , kanapa i fotele były już prawie suche. Zostawiliśmy otwarte okna. Obawiałam się trochę ,że będzie burza , bo się jakoś pochmurnie robiło , ale nie było. 
Po kolacji mogłam już zrobić w pokoju porządek i wstawić wszystko na swoje miejsca.  No i tyle tej naszej soboty. .. 

A teraz obiecany przepis - ściągnięty z netu .
250 g mąki orkiszowej 630 
1 paczuszka suchych drożdży 
65 ml ciepłego mleka 
30 g miodu ( ja użyłam " na oko" )
2 jajka 
80 g miękkiego masła 
12 łyżeczek ulubionego dżemu 
12 papierowych kokilek do pieczenia  babeczek   

Mąkę , miód , mleko ,drożdże i jajka wrzucić do miski i dobrze wymieszać drewnianą kopystką aż składniki się połączą , ciasto ubijać w mikserze z pomocą haka lub ręcznie - około 7 minut , dodając po kawałku masło . Następnie ciasto włożyć na godzinę do lodówki. Po godzinie wyjąć , zostawić w ciepłym miejscu do wyrośnięcia ( w lodówce też rośnie ) , kiedy podwoi objętość , wyłożyć na stół , mocno uderzyć ręką , następnie wyrabiać przez chwilę , podzielić na 12 równych części , Każdą rozpłaszczyć , nałożyć na placek łyżeczkę dżemu ( ja użyłam jabłkowego z dodatkiem żurawiny i rodzynek , niesłodzonego) , zawinąć jak pączki i zawiniętą częścią do dołu ułożyć w kokilce . Ciasto trochę się klei więc przy wyrabianiu trzeba lekko podsypać mąką . Kolilki ułożyć na blasze , nagrzać piekarnik do 50 stopni , wstawić blachę z pączkami . Kiedy trochę podrosną ustawić temperaturę na 180 stopni. Piec około 15- 18 minut.  Po upieczeniu lekko oprószyć cukrem - pudrem. Najlepiej smakują jak są jeszcze letnie. No i jakie zdrowe ; orkisz, tylko odrobina miodu, dżem bez cukru ,odrobina masła ...  




piątek, 21 sierpnia 2015

21.08.2015 Nabieramy tępa

w pracy. Zapowiadają się nie złe żniwa , ale to nic takiego o tej porze roku. Dzień jak zwykle wypełniony pracą i jak to bywa w sytuacjach podbramkowych coś nie zagra . No i nie zagrało . Po części sprawę opanowaliśmy , ale po części nie , a to z powodu dostawy , która nie dotarła, ale mówiłam ; decydować się szybciej i potwierdzać zlecenie inaczej na czas nie zdążę wszystkiego ściągnąć , zwłaszcza z międzynarodowej wielkiej firmy, która ma swoje procedury logistyczne. Mają co chcieli - skoro wczoraj zlecenie potwierdzili dopiero po 14.00. Nie było siły,żeby sprzęt dotarł na dziś . Na szczęście nie jest to coś , bez czego nie da się pracować , tylko będą musieli jeszcze raz tam jechać i kończyć w inny dzień. 
Moje wczorajsze dobitne zapoznanie z rowerzystą , to mały pikuś w porównaniu z tym co kilka dni temu przytrafiło się teściowi młodszego. Jak mi o tym opowiadano to pękałam ze śmiechu , ale w gruncie rzeczy nie było to nic wesołego i straty spore.  Tyle,że sytuacja wręcz groteskowa. No bo jak inaczej ; zatrzaśnięte w aucie , stojącym na parkingu w środku Poznania kluczyki , dokumenty i nawet koszula ( upał był , rozebrał dla ochłody się z koszuli , czekając na osoby , które tam zawoził ), włamanie do własnego auta , interwencja policji , wybicie szyby we własnym aucie,żeby się do kluczyków i dokumentów dostać , a w drodze powrotnej zderzenie z jakimś głazem leżącym na poboczu przy próbie wyprzedzania kombajnu ( jechali bocznymi drogami i załatwiali inne zlecenia po drodze ) co skończyło się poważnym uszkodzeniem progu i bocznych drzwi i na koniec , jak już wrócił i pojechał do mechanika,żeby załatwić wstawienie wybitej bocznej szybki , to się okazało,że wybił tę najdroższą , w którą były wtopione czujniki i anteny od radia i klimatyzacji . Jakieś złe moce na niego się sprzysięgły najwyraźniej .  Dobra , wiem - "odprawiam jakieś swoje wudu " jak mówią moi synowie , ale czy to własnie tak nie wygląda ? 
   Jutro mam umówionego gościa do prania kanapy i foteli. Jakiś pamiętliwy osobnik . Dobre cztery lata nie zamawiałam nikogo do tej roboty , a pamiętał, że już u mnie był jak podałam adres . Nie miałam pojęcia,że trafię na tego samego. No i plany wysprzątania salonu . Da się zrobić . 
Kupiliśmy z mężusiem po kuponie totolotka - jutro kumulacja i to spora . 
Za oknami już bardzo jesiennie ; z powodu suszy , a nie pory roku ale jakoś to dziwnie wygląda . 

czwartek, 20 sierpnia 2015

20.08.2015 Ale dzień ... szkoda gadać.

Wszystko szło normalnym trybem dopóki nie pojechałam na pocztę , do banku i do hurtowni papierniczej . Na poczcie i w banku poszło szybko i nawet w banku się miło zdziwiłam , bo nie będę musiała dodatkowej kasy na vat szykować .  Za to kiedy podjechałam pod hurtownię i właśnie się parkowałam tyłem usłyszałam trzask i na maskę mojego pokaźnego auta spadł mi jakiś młody , na oko ze 14-15 lat  . Skulnął sią z maski na ziemię a rower poleciał razem z nim . Na drzwiach po mojej stronie został pokaźny ślad po uderzeniu, na masce aż dwa . Młody się pozbierał, otrzepał i zajął się sprawdzaniem czy rower cały, odszedł kilka kroków , nie utykając nawet ( stałam dość długo i patrzyłam co zrobi) a po paru minutach wsiadł na rower i razem z drugim kumplem pojechali sobie . Machnęłam na to ręką , młodemu nic się nie stało , pomyślałam ,że nie będę robić afery z powodu paru rys na lakierze. Kupiłam co chciałam i pojechałam do biura. Przed czwartą kiedy już miałam zamykać , przyjechała do mnie do biura policja i jakaś rozhiteryzowana baba z młodym . I z "ryjem " na mnie ,że potrąciłam jej syna , że się nie zainteresowałam , a on ma nogę potłuczoną i td. Ja na to spokojnie ; to nie ja na niego wpadłam , tylko on na mnie w  chwili jak wjeżdżałam na parking tyłem , co zresztą widać na moim aucie i nic mu się nie stało, wsiadł na rower i pojechał ". Baba swoje, że nie prawda, wyjeżdżałam z parkingu ,że młody był w szoku , że ona do sądu pójdzie" ; młody, że skręcałam , ja swoje, że nie prawda . Policjant się wtrącił i pyta mi się , to jak to w końcu było . No to mówię mu spokojnie jak sytuacja wyglądała . Podszedł do młodego i jemu kazał gadać . Młody, że skręcałam i go uderzyłam , mamuśka swoje ,że go potrąciłam , się nie zainteresowałam. policjant kazał jej być cicho i mówić młodemu.  Wysłuchali , zeszli z powrotem do mnie do biura i mówią ,że jakoś muszą to załatwić . No to wzięłam kartkę i im całą sytuację narysowałam . "No tak , tak musiało być , auto jest duże , ale młody mówi, że się pani nie zatrzymała ". Ja go nie widziałam , musiał szybko jechać , a w chwili jak uderzył w moje auto byłam odwrócona do tyłu , sprawdzałam czy wjeżdżam we właściwe miejsce." "No tak , niby wszystko prawidłowo, jak się pani nie chce przyznać do tej kolizji to będziemy musieli skierować sprawę do sądu , jeśli nie to skończy się na mandacie , bo jednak kolizja była i mandat się w takiej sytuacji należy" ." A pisz pan ten mandat , nie mam czasu włóczyć się po sądach z jakąś nawiedzoną mamuśką "- mówię , a mundurowi tylko dlatego się nie zaczęli się głośno śmiać, że im nie wypadało w robocie.  Mamuśka z synem poszła sobie ,bo jej policjanci kazali , też pewnie tego jazgotu słuchać nie mogli . No to sobie z nimi pogadałam normalnie jak z ludźmi . Byli bardzo grzeczni zresztą. Stwierdzili, że musieli interweniować , bo kobieta się awanturowała ,że się nie zainteresowałam . Ja na to, że czekałam chwilę , żeby sprawdzić czy młodemu się coś stało , młody się pozbierał , nie kulał, nie łapał się za żadne części ciała , otrzepał się kurzu i bardziej przejął rowerem niż swoją niby bolącą nogą , a jak wsiadł na rower i pojechał , to poszłam do hurtowni i tyle. Skończyło się na tym ,że dla formalności kazali mi w alkomat dmuchać i wypisami 200 zł mandatu . Co mnie jednak nerwów kosztowało , to moje .

środa, 19 sierpnia 2015

19.08.2015 A tyle miałam dziś pozałatwiać w mieście

No i skończyło się jak zwykle; czyli siedzeniem przed komputerem . Urwałam się tylko na chwile ,żeby odebrać zamówione programy i dowiozłam sprzęty chłopakom i znów to samo . Pisanina i pisanina. Pracy mam coraz więcej . Jutro też muszę mnóstwo spraw ogarnąć . Pisania na kolejne pół dnia a pewnie i więcej. 
Mężuś jeszcze w pracy . 
A poza tym siedziałam w domu i czekałam na gościa , który miał zmierzyć nasze okna . Mężuś zgadał się z takim co robi rolety w prowadnicach na wymiar . No i nie przyszedł. Wkurzają mnie tacy nie słowni ludzie. Przywykłam do tego,że czas innych należy szanować. Może jestem na tym tle uczulona , ale tak mam i tyle. Swojego czasu nawet opieprzyłam lekarkę , która wyznaczyła mi wizytę na godzinę a potem spóźniła się ponad godzinę . Przeprosiła , ale ludzie , którzy czekali równie długo jak ja na wizytę patrzyli na mnie ze zdziwieniem i dezaprobatą ( pewnie dlatego,że padło na lekarkę ) . 
Już obmyślam co będę robić w sobotę . Muszę nadrobić wolne soboty , w które przeczekiwałam upały. No i muszę jakąś ekipę do prania kanapy i foteli zamówić póki ciepło i szybko wyschną . Jakoś mi to lato uciekło w mało letniej atmosferze mimo upałów afrykańskich . Nie mam nawet letnich dekoracji, ani ziołowego ogródka , ani też nic konkretnego nie zrobiłam , poza kilkunastoma słoikami ogórków i dwoma nalewkami . To do mnie nie podobne . 

wtorek, 18 sierpnia 2015

18.08.2015 Spraw babusinych kilka

Sezon urlopowy w naszej firmie się skończył , robota wraca w swoje tory . Nie mogę powiedzieć , jakiegoś szczególnego nawału nie ma , ale to taka przyczajka wakacyjna . Od początku września zaczną się żniwa. Luuuudzie kochani , napisałam "września " ? już? A dopiero co był Sylwester! Szybko leci ten rok. 
No tak - straciłam wątek . Wszystko przez to ,że musiałam przerwać i zająć się sprawą firmową nie cierpiącą zwłoki. Tak to u mnie jest . Wszystko do góry nogami.
Upał trochę odpuścił , choć wciąż jeszcze grubo ponad 20 stopni na plusie, ale przynajmniej śpi się lepiej. 
Przyszły jesienne katalogi. Bon prix nie zły , Cellebes i Halens jakoś przestały mi się podobać - kolory monotonne i wciąż takie same, za dużo wzorów  , no i drogie u nich wszystko. Specjalnie nie zamierzam nic kupować - oprócz rozpinanego swetra nie mam innych potrzeb , więc sobie daruję. 
Chodzą mi po głowie nowe dekoracje do domu, włóczkowe oczywiście. Ale najpierw skończę czytać.  Zostało mi już tylko siedem tomów plus połowa tego , który aktualnie czytam . 
    Tak poza tym pora umówić się z fryzjerką na porządki na głowie. Może jutro się do niej wybiorę. To tylko 3 bloki od mojego biura . Urwię się na chwilę. 




poniedziałek, 17 sierpnia 2015

17.08.2015 Okazało się ,że w sobotę szalała burza

Skutki w postaci zwiększonej ilości zleceń odczuwalne . Ale to nic takiego o tej porze roku. W pobliskiej miejscowości to się dopiero działo. A konkretnie to u naszego klienta . Wszystko zarejestrowały założone niedawno przez naszych chłopaków kamery przemysłowe. Pokazały ciemności , ścianę wody , błyskawice i wicher wiejący z taką siłą ,że ciągu trzech dosłownie sekund zerwał dach ,razem z dachem potężny agregat od klimatyzacji ( ważący ok.80kg), które lecąc z wiatrem rozbiły auto i betonowy płot. Szkody oczywiście większe, bo deszcz lał się do środka , wyciekły płyny z klimatyzacji , pozalewało pomieszczenia i sprzęty , z wiatrem poleciały anteny od wifi i nie wiem w szczegółach co jeszcze . A najgorsze,że obiekt w ubiegłym tygodniu został oddany do użytku. Chłopaki w środę skończyli podłączać ostatnie sprzęty . A właściciel nie zdążył go jeszcze ubezpieczyć . Straty niesamowite. I beknie firma budowlana , bo źle zamocowali dach i opierzenia.
Nasza budowa nie ucierpiała, ale od razu wezwaliśmy kierownika budowy , żeby posprawdzał i dopilnował , czy wszystko jest zrobione zgodnie ze sztuką . 
Tak poza tym ogarnęłam się dziś powyjazdowo , sprzęt został pochowany na swoje miejsce , jeszcze tylko samochodowa lodówka czeka na odstawienie do piwnicy, najpilniejsze pranie zrobione , zakupy też . I w końcu wyprasowałam wszystko co zalegało mi w szafie z powodu upału. Dziś na szczęście było nieco chłodniej więc wytrzymałam z żelazkiem w ręce. 
Na wieczór przygotowałam sobie 40 tom sagi. Jak przewidywałam skończę z końcem upałów. No i czas się znów za domową robotę zabierać , ale to dopiero w sobotę. 

niedziela, 16 sierpnia 2015

16.08.2015 Jestem prawie usatysfakcjonowana

prawie jak wiadomo robi pewną różnicę . A dlatego prawie,że przydałoby się dłużej.  Wyjechaliśmy w końcu na weekend , w piątek po południu. O 19.30 już byliśmy na miejscu. Kwater nie było . Wszystko zajęte , ale my starzy harcerze jesteśmy , zawsze i na wszystko przygotowani . Pojechaliśmy na stare , dobrze znane pole namiotowe . I dobrze , bo nad rzeką było miło i wiatr od wody łagodził upał. Wylądowaliśmy oczywiście w Borach Tucholskich , na dobrze znanym terenie . 
I cóż ; popływaliśmy w jeziorze , powiosłowaliśmy , pojedliśmy sandacza w barze As i co najważniejsze , spotkaliśmy się z przyjaciółmi z Kaszub , choć krótko . Ale cały pobyt był krótki i nie zaplanowany więc i spotkanie nie mogło trwać długo. Odbijemy sobie następnym razem . No i poza tym ,że było krótko , to było świetnie. Pogoda dopisała jak mało kiedy. 
Susza poczyniła straszne spustoszenia . Poziom wody bardzo opadł , a trawa nawet w lesie została wypalona przez słońce. Wygląda to upiornie. Takie połacie spalonej ziemi. 
Jutro niestety szara rzeczywistość. Trzeba wracać do pracy .