babusia

babusia
Obrazek znaleziony w cyberprzestrzeni- autor nie wiadomy

sobota, 22 lutego 2014

22.02.2014 Sprawy babusine




Zakupy zrobione . Od poniedziałku odchudzanie zgodnie z planem . Jutro impreza rodzinna więc odchudzaniu nie sprzyja . Oczywiście zjem mniej niż normalnie . Może babcie się nie zorientują . Zwykle jak widzą ,że nie jem to od razu marudzą i próbują wyciągnąć ode mnie dlaczego nie jem a potem wciskają co się da. Pojeździłam na rowerku - 7,5 km = 200cal . Ale nie dam głowy, że to jest dokładnie tyle . Nie wiem czy na pewno dobrze działa ten rowerkowy komputerek .Nie ważne , dodatkowy wysiłek jest . 
Chlebek , który wczoraj piekłam okazał się w typie grahama , czyli taki jak mam zalecony. Nie koniecznie musi być cebulowy , zamiast tego mogę wrzucić żurawinę , albo pestki słonecznika i inne ziarna ,albo zioła  albo nic i też będzie dobry. Nie jest źle . Chyba będę go sobie piec  częściej.. 
Kuchnię ożywia mi kwitnąca forsycja i żonkile , które kupiłam dziś w Biedronce.. Od razu w domu weselej. 
Zaczęłam wczoraj czytać "Templariusza" .  Na razie nie wiem co o tym myśleć , bo przeczytałam zaledwie kilka stron do poduszki..

Dobry kawałek muzyki 



piątek, 21 lutego 2014

21.02.2014 Jak sobie pomyślę co mnie czeka

w związku z odchudzaniem, to mam ochotę rzucić w kąt ten indywidualny program żywieniowy czy jak mu tam i zapomnieć . Obrzydlistwo , przynajmniej niektóre dania .  Jakieś pulpety z mintaja  brrrrr. Na samą myśl zęby mi cierpną , łosoś na kanapki , olej lniany   - paskudztwo . I jak by tego było mało barszcz ukraiński - na tę zupę mam traumę ze szkolnej stołówki. Nie pamiętam już dlaczego , ale mam . Czysty owszem , zabielany z makaronem albo smażonymi ziemniaczkami a jakże , ale w wersji "ukraiński " nie do zaakceptowania . Muszę się z wszystkimi pychotkami pożegnać , np najpyszniejszymi bułeczkami pod słońcem , po które jeżdżę w sobotę rano , prawie wszystkie moje ulubione sery , plyndze ,nawet o zupie fasolowej muszę zapomnieć . Najmniejszy kłopot ze słodyczami i kawą . Nigdy specjalnie za tym nie przepadałam więc przeżyję . Tak poza tym , to do wytrzymania ; kanapki na śniadania i deserki na bazie jogurtu na przekąski zapowiadają się pysznie . Może z wyjątkiem wędlin z drobiu - za tym też nie przepadałam ale zjem.. W najbliższy weekend jeszcze odchudzanie na pół gwizdka , bo muszę kupić parę produktów i przeczekać ostatnią w tej serii imprezę imieninową . Póki co chodzę lekko głodna po południu. Zwykle więcej jadłam , a teraz koniec . Więcej i obficiej rano.. Wychodzę z domu opchana śniadaniem, ale bułeczka grahamka z jajkiem i szczypiorkiem mi smakowała.. No i jem zdecydowanie mniejsze porcje.  Muszę przestudiować tabelę zamienników może czymś da się zastąpić te pulpety z mintaja ... 
A poza tym to ćwiczę na rowerku treningowym . Dziś 6 km co się równa 160 spalonym kaloriom . Za parę dni wrócę do formy i zamierzam przemierzać po 15 km codziennie.  Resztę wiedzy o żywieniu przyswoję sobie po trochu , albo i nie , bo i po co - wiem to co powinnam . Czytam w końcu najróżniejsze rzeczy . 
Na pożegnanie smakołyków piekę chlebek cebulowy . Pachnie bardzo smakowicie .No i mam dodatkowy zgryz , bo będę musiała osobne obiadki gotować mężusiowi , osobne sobie . 
No , mam powód żeby odpuścić ? Mam .  Z drugiej strony jak pomyślę sobie, że  znów ciuchy zaczną na mnie leżeć jak trzeba , pójdę na łyżwy i kupię sobie wymarzony płaszcz z aksamitu , to mi motywacja rośnie... Eeeeeh .

czwartek, 20 lutego 2014

20.02.2014 Takie tam babusine sprawy


Zacznę od spóźnionej fotki szlika Zawiszy Bydgoszcz . Tym razem robiłam szydełkiem a ryngraf wyszyłam .
                        Jak widać na załączonym obrazku 

    Zimy chyba już nie będzie - klucze ptactwa lecące na północ, rankiem w parku za naszym biurem gwarno ; ptactwo rejwach robi ,że aż miło , a dni ciepłe , minimum 8 stopni na plusie, słoneczko zza chmur wygląda.. Od dwóch dni nie noszę zimowego kapelusika i nawet rękawiczek nie zakładam . A moja podkradziona z parkingu koło Shella forsycja za dzień , dwa rozwinie swoje kwiatki.. Poza tym jasno jak wstaję i jasno jak wracam z pracy , ale przednówka i tak nie lubię - za długo się wlecze. Byle do Popielca. 
    Sprawdza się powiedzonko , co się polepszy to się popieprzy . Popieprzyło się . Zepsuł się firmowy bus. Tak sobie po prostu zgasł w trakcie jazdy i ani myślał ruszyć. chłopaki wzięli i zaholowali do warsztatu.. Okazało się , że   jakiś zawór . Niby nic , ale to coś kosztowało ponad tysiąc złotych . No cóż , odkąd go kupiliśmy nie włożyliśmy grosza w remonty . Trudno, szczęśliwa nie byłam , ale bus musi jeździć . Odrobi się.
     Ostatnie dwa dni babciuję . Wczoraj mieliśmy na służbie wnusię dziś wnusia . Trening lekkoatletyczny zamiast rowerka treningowego . Dzieciaczki są kochane .
    
    Książkę skończyłam ( w biblioteczce czeka „Templariusz tom I - dostałam od synowej , pozostałe będę musiała jakoś sobie doorganizować ) . „Gra w Kości” porwała mnie bardziej niż osławiona „Gra o Tron” , choć i ta była ciekawa . Może to dlatego,że język pani Cherezińska ma lżejszy od tłumacza „Gry o Tron” a i temat mi bliski , bo znów akcja w początkach Państwa Polskiego osadzona . Świetny thriller historyczno – polityczny . Świetnie zbudowana fabuła – z drobnych elemencików , które rosną i mnożą się, oplatając je niby sznury korali wokół powszechnie znanych faktów historycznych – w sumie czterech ; śmierci Św. Wojciecha , zabiegów Chrobrego o koronę , zabiegów Ottona III o poszerzenie granic cesarstwa i zjazdu w Gnieźnie w tysięcznym roku. A potem w kulminacyjnym momencie za sprawą przedwczesnej śmierci Ottona III to wszystko, ta cała sieć intryg , interesów, posunięć , ustaleń ,roszczeń i sojuszy tak misternie przez lata budowanych pęka , sypie się i rozpada , jak zerwany sznur korali. Tak mi się to wszystko pokojarzyło. Najlepsze jest to,że autorka nie wykracza poza fakty historyczne , nie wplata wątków fantastycznych ( jak w „Koronie Śniegu i Krwi”) tylko ściśle trzyma się historii. Fikcją są na pewno dialogi , po części pewnie opisy historycznych detali jak broń , stroje, wygląd komnat czy dań podawanych na ucztach – to przecież powieść a nie opracowanie naukowe , ale wciąż tylko wokół faktów. Dawno nie czytałam tak dobrze i spójnie napisanej powieści.
  
     Odebrałam dziś "Indywidualny Program Żywieniowy " ( tak to się nazywa ) od dietetyczki. Na razie tylko przejrzałam . Strach się bać .  Napiszę więcej jak przeczytam .    

      A na Ukrainie regularna wojna domowa . W głowie się nie mieści . Za blisko nas ta wojna . Obawiam się ,że nasi rządzący uwikłają nas w jakieś niepotrzebne rozgrywki polityczne , a to byłoby źle ...


wtorek, 18 lutego 2014

18.02.2014 Trafi mnie

trafi mnie szlag , krew zaleje , cholera weźmie i nie wiem co jeszcze ... Przez moją matkę .  To ,że na urodziny do prawnuczka nie przyszła bo na jakąś emerycką imprezę poleciała to już mnie nawet nie zdziwiło i nie ruszyło ,że jeździ gdzieś ciągle ze swoimi emerytkami i nie mówi nam nawet,że wyjeżdża już też mnie nie rusza , ale dzisiaj poszłam do spółdzielni mieszkaniowej w naszych firmowych sprawach i przy okazji zapytałam o mieszkanie matki . Znów nie zapłaciła. Na szczęście tym razem tylko za styczeń i luty ,choć w lutym ma jeszcze czas do 22. Tydzień temu też wywinęła .Miała kłopoty z nadciśnieniem i zamiast zadzwonić na pogotowie albo do mnie czy  do synowej po pomoc to się ubrała i chciała iść do przychodni . Na klatce zasłabła . Na szczęście sąsiadka szła akurat po schodach i ją pozbierała i wezwała karetkę . A matka nie dala jej numeru do nas i nie kazała nic mówić . Wczoraj się sąsiadka spotkała w sklepie z synową i wszystko wygadała. No , jasny gwint ... Czy ta kobieta już do końca życia nie zmądrzeje i będzie mi kłopoty sprawiać ??? Wygląda na to,że nie zmądrzeje... A ja zdążę przez nią osiwieć nim moje wnuki do pełnoletności dorosną . 
Tak poza tym synalek przywiózł mi wczoraj treningowy rowerek . Już sobie dziś na nim pojeździłam. Pewnie odcierpię z powodu zakwasów , bo dawno tak intensywnie nie ćwiczyłam .  

poniedziałek, 17 lutego 2014

17.02.2014 W rodzinie na plus

Wysyp drobiazgu się szykuje w tym roku. Na koniec marca u siostrzeńca mężowskiego córeczka się zapowiada , a dziś dowiedziałam się,że córka mojej najbliższej kuzynki też się spodziewa maleństwa  za jakieś 4 miesiące.  Podpadła mi kuzynka, bo się nie pochwaliła. Dowiedziałam się od jej teściowej kiedy dziś wpadłyśmy na siebie w osiedlowym sklepiku. . Po szwagroskiej jak wspominałam już kiedyś entuzjazmu babcinego nie widać , ale żeby po mojej kuzynce też nie było widać!  Jej małżonek to samo; widział się z moim w sobotę i ani słówkiem nie wspomniał. 
Ale tak w ogóle to dobrze się dzieje jak maluchy w planach .   
U nas nic nowego . Praca  idzie swoim torem ; no poza tym ,że niespodziewanie fucha nam wpadła w zakładzie , który własnie niedługo rusza . Dobrze, bo to rozwojowy zakład i może będą kolejne zlecenia. Chłopaki od razu zapunktowali, bo wzięli się do pracy i wiedzieli co robią. 
Przestawianie się na jedzenie śniadań na razie mi wychodzi.. Jakoś specjalnie głodna nie chodzę . 

niedziela, 16 lutego 2014

16.02.2014 Weekendowo

Bez szaleństw. Sobota jak sobota ; zakupy biuro, drobne roboty w domu ... Zdążyłam też poczytać i wykończyć szalik . Fotkę wrzucę w najbliższym czasie . Dziś od rana leniwie i po woli . Poczytałam , odnowiłam stojaczek na noże; jutro jak dobrze wyschnie pociągnę woskiem olejowym żeby utrwalić . Nawet ładnie to wyszło. 
Popołudnie spędziliśmy u młodszej młodzieży. Wnusiu skończył dziś 3 latka. Już trzy latka .A takie to było maleństwo . Jak na chłopaka to urodził się maleńki - nie całe 3 kilogramy a teraz wzrostem dorównuje wnuczce  ponad rok starszej od niego i jest wulkanem energii a przy tym strasznym pieszczochem.uwielbia się przytulać i rozdawać buziaczki . I pięknie mówi , dużo czasu potrzebował ,żeby zacząć ale jak już zaczął to na całego.  
Takie rodzinne imprezy odchudzaniu nie sprzyjają . Spróbowałam wszystkiego po dosłownie łyżce , ale i tak się najadłam na trzy dni do przodu. 
 A poza tym podkradłam gałązki forsycji - ze skwerka koło stacji benzynowej . Za 2-3 dni zakwitnie ; pączki już całkiem duże ; jak by to był początek kwietnia a nie luty. 
A teraz wracam do lektury . Zostały mi dwa rozdziały do końca . Im dalej tym ciekawiej