ale tylko do lutego , bo w lutym będziemy obcinać drzewa . Na tę chwilę pożegnaliśmy się z działką , stół zmontowany, posprzątane, zabezpieczone co trzeba, świeżo posadzone krzaczki ocieplone... Jeszcze tylko opłatę uiszczę za media i koniec sezonu na ten rok. Specjalnie nie świętowaliśmy poza objadaniem się rogalami świętomarcińskimi . Po późnym obiedzie pojechaliśmy na cmentarze, sprawdzić czy nie trzeba posprzątać i ewentualnie wymienić wkłady w zniczach ; okazało się , że nie ma potrzeby. A wracając, na sąsiedniej ulicy minęliśmy to babsko , co nachodzi moją matkę . W tym układzie zawróciliśmy i skrótem podjechaliśmy pod matki blok. Oczywiście wkroczyłam do mieszkania, ale jej nie było. Zobaczyłam ją jednak kawałek dalej wychodząc , a że małżonek czekał na mnie pod klatką , weszliśmy do klatki, akurat zgasło światło. Nie zapaliłam tylko staliśmy po ciemku. Podeszła do klatki i już chciała dzwonić , ale zobaczyła jakieś cienie przez szybę i sobie poszła. Kręciliśmy się jeszcze po osiedlu , pogadaliśmy jeszcze z siostrą mojej koleżanki ze szkolnej ławki , która wyprowadzała akurat pieska ( paru rzeczy znów się dowiedziałam) i po prawie godzinie postanowiliśmy jechać do domu. I akurat jak jechaliśmy już dojazdówką babsko znów się pojawiło pod blokiem . Małżonek się zatrzymał parę metrów dalej a ja wyskoczyłam z auta i ruszyłam do klatki , gdzie mieszka matka . Zdążyła do niej zadzwonić , jak na nią wrzasnęłam i zwyczajnie wygoniłam spod bloku. Matka usłyszała wszystko w domofonie ale jak to ona : czego ja znów chcę i o co chodzi . Dla zasady na nią też wrzasnęłam ,że ma tej baby nie wpuszczać i tyle. Babsko poszło gdzieś na drugi koniec osiedla , ale co dalej to już nie wiem. Mam nadzieje , że dziś już się nie pokaże. Szlag mnie trafia , ale już pewne kroki poczyniłam i od jutra podziałam dalej, nie mam innego wyjścia.
