12.01.2020 Do konca świata i o jeden dzień dłużej

Gra orkiestra Jurka Owsiaka jak co roku od 28 lat . W tym roku dość szczególnie , bo część zbiórki idzie na ofiary pożarów w Australii . Uhonorowano zresztą udręczony kataklizmem kontynent gestem solidarności , rozwinięciem flagi i odśpiewaniem australijskiego hymnu. Myślę , że prestiż orkiestry i Jurka poszedł znów w górę , tym razem na świecie.  Zmroziła mnie relacja z Gdańska . "Brzmienie Ciszy " już zawsze będzie mi się kojarzyć z tragicznym , ubiegłorocznym finałem , gdy zginął Prezydent Gdańska zaatakowany przez nożownika i ponurą atmosferę jaką próbowano nakręcić wokół tego zdarzenia i rozpacz w oczach Jurka Owsiaka , gdy ogłaszał swoją abdykację . Na szczęście dał się przekonać ludziom dobrej woli i wrócił na swoje stanowisko dyrygenta . Jak zwykle gramy z Jurkiem . Ja starym zwyczajem puszką drobnych zbieranych przez cały rok , mężuś przelewem , młodzież udziałem a aukcjach.  Serduszko, które zamieściłam tu na blogu w geście solidarności z Jurkiem zostaje . Do końca świata i o jeden dzień dłużej .

A ze spraw bardziej przyziemnych, to zadanie babciowe wykonane . Wonde Women gotowa . Wnusia zabrała ją już do domu . Smoko- dinozaura też. Wyściskała mnie jak zwykle zachwycona zabawkami. Efekty pokażę . Zamierzałam dzisiaj to zrobić , ale zostawiłam kabelek do transmisji w biurze . Nic straconego. Fotki będą jutro.   Napracowałam się trochę . Nie tak łatwo zrobić taką tematyczną maskotę.