3.01.2017 Zwyczajny dzień , zwyczajne sprawy

Właściwie mogłabym napisać to samo co zwykle . Przynajmniej o pracy , no , może poza tym ,że uporałam się wreszcie z inwenturą . I cieszę się z tego jak diabli, bo to robota żmudna i zajmująca czas. Plany miałam takie,że pokręcę się po mieście i parę drobiazgów , które od dawna mam w planach kupię ale jak to u nas bywa nic z tego nie wyszło. Na pocztę poleciałam rano , a później to już nawet pomarzyć o wyjściu nie miałam kiedy. No cóż : szara rzeczywistość znów górą . 
Domowo też się nie przemęczam ( ha, ha ; kolejny już dzień) koszule mężusia prasuję po 2 , żeby na bieżąco wystarczyło i robię tylko to co niezbędne. W czwartek mi się wolny wieczór szykuje , bo mężuś na doroczną sponsorską imprezę się wybiera. Mamy dwa zaproszenia , ale wiadomo : sport to męska sprawa , kobiety omijają te spotkania - ja też , więc wybiera się z synalkiem starszym. Młodszy nawet o tym słyszeć nie chce . 
Zaczęłam czytać książkę , którą dostałam od młodzieży. Klimat raczej nie mój - nigdy nie znosiłam tematyki II wojny , ale dobrze napisana i dobrze przetłumaczona więc pewnie ją przeczytam. Na razie jestem na etapie poznawania bohaterów , a dokładniej bohaterek. 
Za oknami lekkie przymiarki do zimy. Poudawało trochę ,że śniegiem sypie ale temperatury na plusie. Zapowiadanych mrozów i zawieruchy jak na razie u nas nie widać .