7.01.2025 To co trudne już za nami

 Wydaje się, że to naturalna kolej rzeczy. Człowiek się rodzi , coś tam ma na tym świecie do zrobienia - mozolnie pracuje nad wywiązaniem się z tego co mu przypisane i umiera, A jednak nie jest to łatwe doświadczenie. Nieuchronne, nieodwracalne, jedyne w swoim rodzaju i każdemu z nas odgórnie przypisane ale wciąż nie łatwe. Pożegnaliśmy dziś szwagierkę. Najpierw rankiem w kaplicy ale tylko najbliżsi syn , brat ,prawie mąż i ja. Potem zamknięto trumnę i czekaliśmy na ceremonię, Mszę za Zmarłą i sam pochówek. Trzymałam się ale gdy ktoś ( nie wiem kto, gdzieś z tyłu za tłumem żegnających ) zagrał Ciszę a poczet sztandarowy ze szkoły gdzie długie lata pracowała pochylił sztandar rozpłakałam się. Było uroczyście, bardziej niż przypuszczaliśmy. Oprócz rodziny przyszło sporo znajomych i dawnych uczniów szwagierki. A potem już było tradycyjnie , obiad dla rodziny , kawa , trochę rozmów z dawno nie widzianymi krewnymi i tyle... Coś się skończyło, jakiś rozdział w naszym życiu. Zamknęły się karty kolejnej księgi. Spij spokojnie szwagierko , w niebie jakie sobie wymarzyłaś.