18.02.2019 Dziś już jak zwykle

Po szalonym weekendzie z wnuczętami wszystko wróciło do normalności ( względnej , bo bałagan to pewnie jeszcze ze dwa dni będę ogarniać - co chwilę coś znajduję , a to pod kanapą , a to pod stołem , nawet w naszym małżeńskim łóżku odkryłam orzechy i klocki) . Dzieciaczki miały frajdę . Był babeczkowy tort z ośmioma świeczkami , prezenty , wyprawa do sali zabaw i Mc Donalda ( za co dzieciaki ich tak kochają ; nie tylko te nasze?) i hot dogi na śniadanie - domowe , babcine a nie kupne.  I szalona zabawa z dziadkiem i babcia i oglądanie bajek. Były i straty ale nie wielkie ; jedna szklanka i jedna nocna lampka , a konkretnie klosz. No i oczywiście ulubiona czekolada do picia na podwieczorek. I właściwie do zabaw z maluchami ograniczyła się cała weekendowa działalność babci i dziadka . A dzieciarnia już się cieszy na powtórkę 2 marca. 
    Tak poza tym dziś już normalna praca i zwykłe codzienne sprawy . Załatwiłam matce to badanie tomografem . I znów wyjątkowo szybko , bo już na 25 lutego. Jutro musi zrobić badanie krwi na poziom kreatyniny , bo kontrast podawany przed badaniem ma wpływ na nerki . Dałam jej kartkę z instrukcjami , co i jak mam załatwić a w przyszły poniedziałek pojadę  z nią i dopilnuję . 
    Jak pomyślałam tak zrobiłam. Zasiadłam wczoraj z książką . Zaczęłam od "Pasji Według Einara" - III tomu "Północnej Drogi" i zapomniałam o bożym świecie . Napiszę więcej jak skończę czytać  . Dziś mogę powiedzieć, że ten tom jest mroczny . Tak mroczny jak mroczne mogą być wnętrza świątyń .