19.01.2024 Co by tu...

 Dostałam dziś w kość i to potężnie i z każdej strony.  Nie dość, że wczoraj wyszły przekręty naszego zarządcy wspólnotowego, to jeszcze zaliczyłam jazdę z matką i użerkę z ubezpieczalnią. Wystąpiłam z roszczeniem dla naszego pracownika za tę złamaną nogę i słabo poszło, zaczęły się schody, chociaż dostał, owszem i jeszcze zwrot kosztów za sprzęt rehabilitacyjny i zabiegi dostanie tylko z innego działu , ale za sam wypadek i pobyt w szpitalu słabo. Odwołamy się oczywiście , ale na wiele więcej nie ma co liczyć , chyba . Temat znikania jej kasy zaczyna mi się składać jak klocki lego choć za rękę nie złapałam , ale może już niedługo. Na razie efekt taki, że poleciała do banku i zablokowała mi wgląd na konto . Na razie nie zadzwoniła z żadną awanturą , może myśli, że nie wiem. Co z tego wyniknie okaże się jutro. Nawet nie chce mi się o tym pisać. A jak by tego było mało , to wyszły inne ciemne sprawki naszego zarządcy. Już nawet małżonek z sąsiadem o tym rozmawiał. Podobno ma pod kontrolą , ale czy ja wiem ? Nie chce mi się za bardzo w to wierzyć. Wyszłam z pracy tak zmęczona tym wszystkim , że już nawet straciłam ochotę na pójście na koncert. Siedziałam na fotelu na pół śpiąc. Jakoś przeczekałam do kolędy - ksiądz zdążył przed osiemnastą . Długo nie trwało, odśpiewał co miał odśpiewać,  pogadał chwilę o rodzinie i pracy i poszedł sobie. Ale docenił wystrój mieszkania , nawet zapytał kto nam to projektował. A potem pojechaliśmy na koncert Eneja . Dali radę chłopaki , ale o tym będzie jutro. Trochę mi odpuściło , wyłączyłam się i z przyjemnością słuchałam muzyki , ale przydał by się dłuższy reset.