7.03.2021 Jak to na przednówku

 zimno i wieje jak by się ktoś obwiesił . Nie wiem co ma wiatr do wieszania się , ale od dziecka słyszałam taki tekst. Niech mu będzie .  Niedziele miałam trochę pracowitą . Wyprasowałam , powiesiłam zdjęte i wyprane wczoraj firanki , trochę poczytałam i przygotowałam sobie parę przysmaków do diety. Od jutra wracam do odchudzania i muszę się zmotywować i wytrwać . Chociaż z miesiąc - dwa , żeby zrzucić parę kilogramów. Na wagę boję się spojrzeć . Pandemia mi w tym względzie nie służy i co tu ukrywać ; jem z frustracji ; że nie wiem na czym stoję , że mamy na głowie problemy z dostawami towaru ( nie tylko my), że poodowoływali koncerty, że nie można nigdzie wyjechać ,nawet na kawę do MD nie można się wybrać , bo najwyżej na wynos i 100 tysięcy innych tematów , które mnie gryzą . No i jem , a jak jem to i mam efekty w postaci nadmiarów tu i ówdzie.    Wczoraj wysprzątałam wiosennie duży pokój , nawet wszystkie kamienie . Przy okazji zmieniłam trochę wystawkę . nie mam jeszcze typowo wiosennych , na razie tradycyjne ; kamienie i świece. Za tydzień zajmę się kuchnią , a mężusia wrobię w łazienki i wystarczy . Sypialnię odnawiamy za jakieś dwa miesiące , a pracownia świeżo po , więc nie ma specjalnie motywacji. Zresztą i tak się sprząta na bieżąco , a święta i tak będą czy będzie podłoga błyszczeć czy nie .

Wczoraj w lidlu spotkałam dawno nie widzianych znajomych - takie szkolne małżeństwo jak my - jedna z par , które są z sobą od nauki w naszym liceum . Kolega z klasy mojego małżonka i moja była sąsiadka , rok młodsza ode mnie . Wróciły wspomnienia ...  P. chorował a covida , pięć tygodni. Teraz  po woli wraca do życia. faktycznie wyglądał na chorego , wychudzony i blady. Ten wirus jednak jest i zbiera swoje żniwo . Nie należy dać się zwariować , ale i lekceważyć nie należy.