7.09.2021 Wiecha

 albo inaczej wieniec , który według starych tradycji powinien uwieńczyć więźbę dachową , czyli półmetek budowy . I tak się dziś stało ; zmajstrowałyśmy z synową z tego co rosło na działce budowlanej i obok , powiązałyśmy drutem i czerwonym sznurkiem wiązanym na kokardki żeby nikt nie ociotował (wylazły z nas wiedźmy) , a syn uroczyście zawiesił w najwyższym punkcie dachu. Należałoby jeszcze budowę solidnie  opić ale wiadomo, jutro trzeba do pracy więc odpada. Popijamy więc z mężusiem winko, co zostało z imprezki niedzielnej. 

Byłam dziś z matką u lekarza rodzinnego. Nic wielkiego - zalecona wizyta po szpitalu. Poustawiał jej leki,  tak żeby nie kolidowały z tymi co bierze na nadciśnienie , kazał wypoczywać i tyle. Szybko poszło. 

Przyjaciółka z Podlasia poleciła mi książkę Katarzyny Miller i Anny Bimer "Być córką i nie zwariować " i właśnie ją kupiłam . Zdążyłam nawet przeczytać pierwszy rozdział .  Zapowiada się ciekawie , choć na razie jeszcze nie wiem co o tym myśleć. 

I zaczęło się ; właśnie stworzyłam 279- tą koncepcję altany . Jak dotąd chyba najlepszą , z kilku powodów; powiększyłam powierzchnię do 34m2 , zachowałam jeden poziom , co obniży koszty i daje możliwość rozbudowy .Oczywiście zaraz to narysowałam ,żeby nie zapomnieć. Może warto się nie śpieszyć i jeszcze coś wymyślić ? Do wiosny jeszcze trochę . 

A póki co jesień coraz bliżej, wieczory zdecydowanie dłuższe i chłodkiem wieje, pora szykować się na jesienne wieczory; opowieści o kamieniach , robótki  i książki przede wszystkim .