9.02.2016 Podkoziołek

nie świętujemy . Mężuś na antybiotykach . Wczoraj wprawdzie zjadł ostatnią dawkę , ale na winko za wcześnie po takiej kuracji.  Wirusy górą póki co , wczoraj trafiło wnusię i starszą synową i to bardzo konkretnie , bo z temperaturą i kaszlem i w ogóle fatalnym samopoczuciem. Leżą obie. Mnie minęło już bez śladu. 
Jutro środa popielcowa , a to tak jak by początek wiosny . Pogodowo to właściwie już wiosna. Dziś było 10 stopni na plusie.  
Dziś zamiast przetrząsania szaf i szafek zajęłam się prasowaniem  ale nic straconego ; nadrobię . Mam tych szaf i półek trochę a wszystkie zawalone po brzegi . Trzeba nie złej logistyki ,żeby to po kolei ogarnąć . 
W mieście kolor czerwony aż bije po oczach a różne serduszka mniejsze i większe aż kipią z wystaw sklepowych . Kolejny sposób ożywienie martwego sezonu w handlu ; Walentynki a jakże . Ja tam nie honoruję tego swięta - nie święta z importu . Z Św Walentym  zawsze mi się kojarzył bliżej nie uzasadniony zakaz szycia w tymże dniu . Tylko dlaczego akurat szycia , tego już się jak żyję nie dowiedziałam i pewnie się nie dowiem. 
A poza tym jak zwykle ; pracy wciąż przybywa. Rozliczyłam kilka wykonanych robót a to wiadomo , daje perspektywę na kasę , co mnie bardzo cieszy. Załatwiliśmy z mężusiem wymianę dowodów . Urzędnicy to jest zadziwiająca sekta ; siedzi w biurze trzech , a obsługuje jeden. Reszta nie wiadomo czym się zajmuje , a kolejka za drzwiami rośnie i się piekli . I nic dziwnego ; staliśmy przed drzwiami 20 minut czekając na swoją kolej ( a jak przyszliśmy to mieliśmy fart; była przed nami jedna osoba  ) i 25 minut po wejściu do biura czekając aż pańcia papierki powypisuje. W tym czasie osób w poczekalni nazbierało się pięć. I tak nie koniec , bo za około trzech tygodni musimy się zgłosić po odbiór i znów odstać swoje w kolejce.