2.03.2023 Jeszcze jeden zwyczajny dzień

 Nic szczególnego , szara codzienność . Ogarnęłyśmy z synowa faktury za luty. jeszcze tylko jutro je opiszę i w poniedziałek mogę zawieść do księgowych. Cieszę się , że ten tydzień dobiega końca , bo łatwy nie był. Zakładam ,ze odpoczniemy albo i trochę ruchu na świeżym powietrzu zaliczymy. Czekają na obcięcie jeszcze dwa drzewa na działce i góra drewna do pocięcia na krótko.  Trochę nam się zakręciły plany na wyjazd na  Kaszuby - mimo rezerwacji robionej już w połowie stycznia nadal nie mamy potwierdzenia odpowiedniej ilości miejsc. Czekamy na decyzje z ośrodka . Chyba będę następnym razem robić rezerwacje już w listopadzie albo grudniu, żeby mieć pewność. Zakręciłam się już jednak temacie i mamy plan B . W Drzewiczu , czyli znane i sprawdzone okolice. Niestety drożej, ale jakoś przeżyjemy gdyby nie wyszło z Psią Górą . 

A tak poza tym to skończyłam już jakiś czas temu czytać książki , te w słowiańskim klimacie . Jakoś się nie złożyło żeby coś o tym napisać więc robię to dziś .  Słowiańskie fantazy  mówiąc w wielkim skrócie. Tym razem typowa powieść , umiejscowiona w świecie wymyślonym i nazwanym przez autorkę , jednak z mocnym odniesieniem do ziem i mitologii  słowiańskich . Fabuła jak fabuła ; jest wszystko , walki o władze, czary , intrygi , zawłaszczanie starych zwyczajów, wojna i miłość. Świat bajkowy miesza się z tym realnym, bóstwa i różne stwory nie z tego świata oraz zwykli  ludzie  przenikają swoje światy, poddają próbom , nienawidzą się i kochają . Obce księstwo najeżdża inne , siłą szerząc nową wiarę      ( coś jak w legendarnych początkach) z jednej strony - Baba Jaga i jej chatka z drugiej.  Wojna z mieczem w ręku z jednej strony i czary rzucane z pomocą różdżki w drzewa świętej gruszy z drugiej. Można lubić lub nie taki klimat , ale urok tych książek tkwi w czymś innym. Zaskakująco dużo w nich odniesień do współczesności ; feminizmu, ekologii , narzucania swoich jedynie słusznych poglądów i wiary , nawet odmienności seksualnych. Bohaterkami są właściwie kobiety i dziewczyny , silne, z głową na karku, wykształcone , przedsiębiorcze i ambitne . Męski świat jest nieco w tle , trochę nieudolny i mocno  zachowawczy . To kobiety podejmują wyzwania i próby i wygrywają . To kobiety dbają o tradycje, pamiętają o zwyczajach przodków i przewodzą . Istnieje nawet miejsce , gdzie stworzyły swój świat , który rządzi się ustalonymi przez nie same prawami. Świat do którego mężczyźni mają wprawdzie wstęp , ale nie mają w nim nic do powiedzenia . I co ciekawe , szanują to miejsce. Tom II kończy się w chwil , gdy wszystkie stare rody jednoczą się pod wodzą tytułowej Kukułki , przez innych nazywanej Wroną ( lub odwrotnie ) żeby wyruszyć w obronie starych bóstw i zajętych przez najeźdźców rodowych grodów. Jak się dalej potoczą losy Kukułki i jakie moce ujawnią dowiemy się z następnych tomów . Na pewno po nie sięgnę. Czyta się dobrze , bo autorka posłużyła się językiem współczesnym i bardzo prostym . Uniknęła też mało atrakcyjnych dłużyzn, choć opisów w książkach nie brakuje. Polecam : Magdalena Wolff cykl ‘Moc Korzeni „ – tom I „Kukułka i Wrona” oraz tom II –„Szata z Piór” .