12.07.2019 Piątek

12.07.2019 Piątek

 Huta szkła , prywatna . Piękny , zabytkowy budynek zatopiony w morzu zieleni, wśród której ciekawsko spoglądają na przybyszów szklane stwory. A właściwie to dwa budynki , bo obok jest drugi  mieszkalny. Stara manufaktura – tak można ją opisać – z latami użytkowanymi meblami i narzędziami.  Przywitał nas miły starszy pan i od razu zaproponował obejrzenie procesu dmuchania szkła. Skierował nas na koniec budynku. Kiedy weszliśmy na halę uderzyło w nas gorąco. Piec jak nas poinformowali pracujący ma temperaturę 1100 stopni, a kolory szkłu nadają odpowiednie farby dodane do szklanego kruszywa , bardzo drobnego , coś jak kaszka manna. Zaś te wszystkie ozdoby dodaje się również z pomocą farb i szkła już po wyjęciu z pieca korpusu , kiedy wciąż jeszcze szkło jest rozgrzane do czerwoności i nabiera kształtu nadawanego ręką artysty . Pracowali po dwie osoby w milczeniu wykonując bardzo precyzyjne i zgrane ruchy i przemieszczając się równie precyzyjnie i w dopracowany sposób. Przypominało to bardzo precyzyjne urządzenie mechaniczne. Dwie inne osoby przekładały w różne części pieca długie rury z rozgrzaną bryłką szkła na końcu. Po firmie snuło się jeszcze kilka osób , jakieś dwie panie w biurze połączonym z magazynem , pani ze sklepiku i starszy pan , który skierował nas do hali produkcji. Sklepik skromny i piękny ale bajońsko drogi.  Właściwie to nic dziwnego ; wyroby artystyczne  i kruche szkło.

Te stwory są ze szkła , zdobią szyld

A tu już wejście do manufaktury

I sklepik , urocze szklane drobiazgi dla ozdoby 

I użytkowe w postaci kinkietów ; żyrandole oświetlające manufakturę też były w tym stylu

I kolejne bibeloty - mnie najbardziej zachwycił ten indyk 

Różne szklane stworki pilnowały też ogrodu i podwórka - takie ptaszysko 

I kameleon czy coś...

Zadbana zieleń zachwyca już od wejścia 

Jawor – kościół pokoju

Z huty szkła pojechaliśmy do Jawora . Od dawna nam się to marzyło. Historii opisywać nie będę , wszystko jest w internecie . Miasteczko nie wielkie , szybko udało nam się namierzyć budowlę z pruskiego muru i znaleźć miejsce do parkowania . Kościół wybudowano tuż po wojnie 30-letniej i miał być tylko prowizorką , jak jednak wiadomo , prowizorki się trzymają , tak i ten  wytrzymał już pięć wieków.  Kościół otacza park , który został założony na miejscu starego cmentarza . Zapomniałam dodać , że jest to kościół ewangelicki . Zwiedzanie kosztuje 10zł od osoby dorosłej , a dochód przeznaczony jest na remonty i utrzymanie.  Robi wrażenie .Wnętrze rzuca na kolana . Jak na kościół barokowy ,jest dość mroczny , co pogłębiają cztery kondygnacje chórów i tylko jedna nawa .Wszystko udekorowane wspaniałymi malowidłami . W internecie można znaleźć wirtualną wycieczkę i każde z tych malowideł rzeźb i innych detali obejrzeć z bliska .Gwarantuję ,że warto . Część była wyłączona , ze względu na renowację . W Jaworze zwiedziliśmy jeszcze kościół Św. Marcina , gotycki ale z barokowym wystrojem. Właściwie to do niego zajrzeliśmy , bo jak wszystkie kościoły katolickie , które widziałam był zamknięty kratą i zwiedzający , albo chcący się pomodlić musi zadowolić się wizytą w krużganku. Nie rozumiem tego. Pokręciliśmy się też po miasteczku . Piękne i ciekawe architektonicznie , ale jak większość dolnośląskich miasteczek , przez które przejeżdżaliśmy  zaniedbane . Nie wiem dlaczego. Ratusz promował akurat budżet obywatelski ( ciekawostka , bo u nas działa od wielu lat) , zostaliśmy zapytani czy jesteśmy z Jawora , a kiedy się okazało , że tylko zwiedzamy , sympatyczni młodzi ludzie wciągnęli nas w rozmowę skąd jesteśmy ,czy mamy taki budżet u siebie i czy to działa. Oczywiście mamy i w naszej uporządkowanej Wielkopolsce świetnie się sprawdza . Na koniec jeszcze wypiliśmy kawę i zjedliśmy po mikro-deserku w przytulnej kawiarence i wyruszyliśmy w dalszą drogę . Tym razem kierunek Bolków . Tak samo cienistymi lasami jak w drodze do Bolesławca . Lasy na Dolnym Śląsku tym się charakteryzują ; są stare , ogromne , zacienione . trochę mroczne, trochę tajemnicze; przywodzą na myśl dawne czasy.

Kościół  Pokoju - wieża 

Kościół Pokoju - mury

Ołtarz główny 

Przepięknie ozdobiony strop 

I jeszcze piękniejsze chóry

To wszystko można dokładnie detal po detalu obejrzeć w necie - zróbcie to , nie będziecie żałować

Tu już kościół św Marcina , otoczony fragmentami murów obronnych 

Uroczy ratusz i podcieniowe kamieniczki 

Ciąg dalszy nastąpi.