26.08.2023 Obiecany ciąg dalszy

 Na tym tle bardzo pozytywnie wyróżniają się stylizacje, które ostatnio zaczęły się pojawiać na naszych miejscowych ulicach. W moich klimatach , nawiązujących do ciężkiego rocka i kultury goth. Początkowo nie wiedziałam o co chodzi , bo u nas raczej się tego klimatu na ulicy nie widywało, zdziwiło mnie trochę , że nagle taki wysyp. Dopiero gdy obejrzałam serial „Wendesdey „ o rodzinie Addamsów załapałam. Dziewczyny i chłopaki stylizują się na bohaterów serialu.  I to naprawdę wygląda nie źle . Czarne lub czarno-białe bluzki i sukienki , zapięte pod szyję kołnierzyki , długie rozkloszowane spódniczki lub spodnie ,graficzny , matowy makijaż tylko podkreślający oczy i usta i zaplecione starannie warkocze a wprzypadku chłopaków długie spodnie i czarne koszule z kołnierzykami . Jako uzupełnienie nie wielkie plecaki , naszyjniki – kreski na szyli ( w stylizacjach rockowych nazywa się to dusik) , jakieś wisiorki i bransoletki z rzemyków. Nie za wiele i nie rzucające się za bardzo w oczy. Ta wersja anturażu jednak dotyczy młodzieży w wieku mojej wnuczki 14-15 lat . Mało kto dorosły tak chodzi.  I tu się do czegoś przyznam , sama chętnie się w coś takiego ubieram. Rzadko mam okazję ale zdarza mi się .  Obowiązkowo na koncerty ale czasem też tylko dlatego, że akurat mam taką fantazję. Miłośników postaci z filmów , gier i książek spotyka się zresztą często; koszulki z Wiedźminem, postaciami z filmów Mervela , Grą o tron  lub zespołami metalowymi często można spotkać.  

Nie jest moim zamiarem wyśmiewanie się z kogokolwiek ale kolejna obserwacja i nie zbyt pochlebna niestety . Otóż  większość w wieku 55+ niestety ubiera się z taką prowincjonalną elegancją , albo raczej wyobrażeniem o niej. Ja to nazywam „koło gospodyń wiejskich  na 20-leciu  ochotniczej straży pożarnej” . Trudno opisać , ale najczęściej garsonka z poliestru beżowa , granatowa lub bordo , sztywna od lakieru fryzura , złota biżuteria w ilości hurtowej , buty z ostrym czubkiem na obcasie i kopertówka a w przypadku panów granatowy garnitur, koszula w prążki i brązowy krawat lub odwrotnie ; brązowy garnitur z granatowym krawatem . Garnitur albo przyciasny w klatce piersiowej albo o rozmiar lub dwa za duży ( coś jak prawa strona w naszym parlamencie ) . Latem panowie najczęściej w podkoszulkach, o dwa rozmiary za dużych spodenkach i sandałach a panie we wzorzystych sukniach z tworzyw sztucznych . Efekt ? Hmmm… mało interesujący.  Po drugiej stronie tego wszystkiego są ci , co się wyróżniają. Jeszcze tylko dodać muszę, że moje miasto jest dość atrakcyjnie ubrane . To jednak jest atrakcyjność sieciówkowa . Pasuje jedno z drugim , widać, że z dbałością o drobiazgi ale wszyscy równo . Jeśli coś ciekawego pojawi się w galerii , to połowa miasta to ma . Nie ważne czy to kurtka, sukienki czy w przypadku facetów np. czerwone spodnie z białą koszulą i marynarką w kratę , pół miasta to nosi.  Jest jednak grupka takich, którzy się wyróżniają . Nie wiele , ale jednak . Nadal tę panią widuję . Kiedyś spotykałyśmy się częściej , bo jej córka śpiewała w dziecięcym chórze razem z moją wnuczką . Zawsze nosi długie spódnice , tak 10cm nad kostkę , dopasowany top i krótki żakiet – pudełko. Przeważnie w kolorach czarnych, ciemnozielonych i brązowych i zawsze ma jakoś fantazyjnie upięte włosy dookoła głowy. Jest też córka sąsiadów mojej matki , na oko około 20-22 lat . Drobna i niezbyt wysoka . Wybrała sobie styl lolita faschion , ale w przeciwieństwie do tego w czym kochają się Japonki  ( do obejrzenia w necie)ona tylko do tego lekko nawiązuje. Wygląda fantastycznie w rozkloszowanych spódniczkach na tiulowej halce , bluzkach falbankami i koronkowym kapelusiku na głowie. Czasem nawet zamiast halek wkłada klasyczne, babcine pantalony z koronką , których rąbek wystaje spod spódnicy a czasem pin’up -ową sukienkę a la lata 50-te.  I jeszcze para z mojego pokolenia , konsekwentnie od lat 80-tych zawsze tak samo ; ona w falbaniastych , czarnych spódnicach i bluzkach z włosami upiętymi w luźny kok na karku , w zimie i jesienią omotana wielką chustą , a może szalem – nigdy tego nie rozgryzłam ,on w koszuli w kratkę , beżowym pulowerze i spodniach typu chino . W zimie w szarej parce zapinanej na tzw. klocki. Emerytowana już dziś nauczycielka ze szkoły moich synów i wnuczki , do dziś ubiera się w stroje nawiązujące do kultur Indian południowoamerykańskich . Paru też już starszych panów – miłośników rocka ; długie włosy , koszulki z ulubionymi  zespołami, bandamy.  I jeszcze klub „urodzonych by jeździć „w czarnych skórach , glanach i całym tym motocyklowym designem.  Z pewnością się wyróżniają . Jeszcze parę oryginalnych stylizacji bym wypatrzyła. Panom trochę wyobraźni brakuje w tym względzie , ale na plus muszę im zapisać , że zdecydowana większość takich w wieku moich synów i młodszych nosi marynarki . Różnie zestawione , przeważnie z wąskimi spodniami lub dżinsami, tshirtami albo koszulami wszelkiego typu, niektórym zdarza się nawet założyć muszkę . Co jeszcze ? Kobiety niemal wyłącznie noszą spodnie. Sukienki czy spódnice jakby zostały zapomniane, szczególnie przez tę młodsza generację . Za to ostatnio pojawiają się kapelusze . Nie takie eleganckie jak kiedyś zamawiało się u modystek , ale jednak kapelusze , takie trochę szmaciaczki jakie noszą wędkarze . Są też wiązane z tyłu chusteczki . To też chyba jakaś nowa moda . Zauważyłam to już w ubiegłym roku . W tym mamy kontynuację . No i smartfon w ręku , bez tego żadna stylizacja się nie liczy. To by było tyle tych moich  modowych obserwacji . Coś tam podpatrzyłam.