4.06.2019 - 4.06.1989 Święto ?

Jak dla kogo w tym naszym pięknym Kraju.  Pamiętam  jeszcze ten dzień , choć już nie tak intensywnie. Pamięć jest jednak ulotna. Rok 1989 , rok kiedy zniesiono po wielu latach kartki żywnościowe i rok , gdy naukę w klasie I zaczął nasz młodszy syn… Rok pierwszych wolnych wyborów, rok -jak naiwnym ale zarazem pompatycznym tonem wygłosiła pani Szczepkowska ,w którym w Polsce skończył się komunizm.  Nie do końca to prawda , bo komunizmu u nas jeszcze nie było , nie zdążyliśmy go zbudować . Był realny socjalizm i ten właśnie tego dnia ,4 czerwca 1989 roku miał swój koniec. Daleko , na górach i wyżynach władzy rozstrzygały się sprawy ważne dla Kraju.  Tu , na dole, na naszej wielkopolskiej prowincji nie wiele się działo , ludzie skuszeni hasłem „bierzcie sprawy w swoje ręce” właśnie brali . Ruszały przeróżne mniejsze i większe geszefty w tym i nasz pomyślany kilka miesięcy wcześniej jako sposób na dorobienie do cieniutkich budżetowych pensji. Pod skórnie jednak wszyscy czuli , że coś się dzieje , czekali i marzyli . Wizja zachodniego dobrobytu była coraz wyraźniejsza . Ludzie chcieli zmian. I zmiany przyszły . Czwartego czerwca ludzie ruszyli do urn wyborczych . Wybory poprzedziła kampania  wyborcza. Z dzisiejszej perspektywy grzeczna i bardzo uboga , żeby nie powiedzieć prymitywna . Skąd zresztą mieliśmy wiedzieć jak taką kampanię prowadzić ? Odcięci żelazną kurtyną od zachodniej cywilizacji mieliśmy o tym mgliste pojęcie. Nie mniej kampania ruszyła. Nasi synowie znosili do domu góry ulotek wyborczych, mimo swoich kilku lat chyba łapali , że dzieją się rzeczy ważne , zapewne słuchając dyskusji rodziców i dziadków . I  teraz tak sobie myślę , że to  był ich mały wkład w tamten tak znaczący czas. Kilka  ulotek zachowało się w naszej rodzinnej księdze . Szaro- bure , ale były . Wybory nigdy nie miały już wyglądać jak dawniej: 3 partie z tego jedna jedynie słuszna i obowiązkowy udział niemal 100% .  I wolność tych wyborów. Mojej matce nie mieściło się w głowie, że może na wybory nie iść jeśli nie chce , głosować na kogo chce a nie ze wskazaniem i nie poniesie z tego powodu konsekwencji.  Nie mieliśmy dobrego zdania o tym wszystkim a ja jak zwykle przewidziałam wiele ; choćby to obrzucanie się inwektywami , czemu zresztą dałam wyraz w naszej kronice ( co widać na zdjęciach ). Zdanie mieliśmy oględnie mówiąc kiepskie ale  widmo dobrobytu krążyło.

Poszliśmy więc i my głosować , uwiedzeni wizją lepszego jutra . I stało się wygrała Solidarność , wygrała wolność , wygrała demokracja . Bez rozlewu krwi , co nie jest bez znaczenia . I tu wbrew ogólnie przyjętej linii ukłon należy się obu stronom . Tej solidarnościowej z oczywistych względów , ale i tej drugiej , za to ,że miała dość rozumu i dobrej woli , żeby usiąść przy stole i rozmawiać i do tych wyborów dopuścić . Bo atmosfera była taka , że mogło się skończyć krwawo.

A dziś … Dziś Kraj podzielony . Z tamtej Solidarności została nazwa i logo . Wartości rozpłynęły się gdzieś w sporach i wzajemnym obrzucaniu się błotem i fałszowaniu historii. Mogliby z tym fałszerstwem  poczekać przynajmniej , aż wymrą pokolenia , które były bezpośrednimi świadkami i pamiętają . Świętuje każdy z osobna . I nie jako społeczeństwo , ale każda frakcja , obrażeni jedni na drugich . Internet pęka od inwektyw pod adresem opozycji i gospodarzy uroczystości ,byle bardziej zdyskredytować , obrzucić błotem , poniżyć . Najgorsze i najpodlejsze wyzwiska padają z ust najmłodszych , tych , którzy urodzili się w wolnej Polsce i nie mają pojęcia o tym jak było naprawdę . A powinniśmy to święto obchodzić wspólnie. Mało tego, śmiem twierdzić, że powinno to być święto państwowe, równe tym  11 Listopada i 3 Maja , bo to była Wielka Sprawa dla Kraju .

I na koniec kilka obrazków :