19.02.2024 Dziś o książce

 Całkiem niedawno przeczytałam wywiad z autorami , panem Arturem Nowakiem i Ireneuszem Ziemińskim i już ten wywiad zachęcił mnie do czytania, bo lubię  tematykę teologiczną i punkt widzenia autorów jaki zasygnalizowali w wywiadzie mnie zaciekawił. Zastanawiałam się jednak czy chcę to czytać, bo po poprzedniej publikacji czyli „Babilonie”( pisałam o tym w swoim czasie) miałam przesyt. Jednak kilka dni później trafiłam na informację, że pod wydawnictwem trwają protesty, różańce i inne krucjaty przeciw tej książce . No i to zdecydowało. Kupiłam . Książka nosi tytuł „Chrześcijaństwo amoralna religia” . Brzmi kontrowersyjnie , ale tak naprawdę kontrowersyjny jest tylko tytuł. Treść jest niczym więcej niż teologiczną dysputą dwóch biblistów . Zawiera drobiazgową analizę nauk biblijnych zawartych w Starym i Nowym Testamencie. Obala pewne mity i utarte przyzwyczajenia w myśleniu o postrzeganiu nauk biblijnych i ich wymowie i tłumaczy wiele sytuacji z dziejów chrześcijaństwa i ekspansji tej religii. Są rozdziały o miłości bliźniego , polityce w kościele, posłuszeństwie , postrzeganiu roli kobiet i osób o odmiennych orientacjach seksualnych i nawet o mowie nienawiści. Nie jest to książka dla każdego , potrzeba trochę wyrobienia czytelniczego, bo tekst jest stricte naukowy. Nie da się tego czytać jako książkę „do poduszki”. Wymaga zastanowienia się niemal nad każdym akapitem . Autorzy często odwołują się do wydarzeń historycznych albo w formie przykładów na konkretne działania w kontekście nauk kościelnych albo cytując fragmenty Biblii na poparcie swoich tez. Książkę powinien przeczytać każdy wierzący , katolik w szczególności, choćby tylko po to, żeby przybliżyć sobie i wyjaśnić pewne aspekty funkcjonowania kościoła instytucjonalnego i zrozumieć mechanizmy i prawa jakie nim rządzą i jak to się ma do wiary jako takiej. I jeszcze najważniejsze; książka N I E  jest żadnym atakiem na wiarę , wartości, tożsamość narodową czy kościół. Polecam jeśli ktoś ma ochotę poćwiczyć mocniej swoje szare komórki ( trochę z przymrużeniem oka ) i nie obawia się , że runie mu obraz świata.