06.02.2021Opowieści na sobotni wieczór - kamienie żyją - dziś Was trochę zaskoczę

 Dlaczego ?  Bo moja miłość do kamieni nie sprowadza się tylko do tych najpiękniejszych, szlachetnych i półszlachetnych.  Ja kocham wszystkie kamienie ; najbardziej te polne.  Kamień polny , nic takiego; mniej lub bardziej zwietrzałe odłamki skał . Nawet nie specjalnie dają się opisać pod względem chemicznym . Wszystko zależy od miejsca gdzie się znajdują , składu skał z których pochodzą, różnych wrostków i domieszek  itd.  Ja jednak każdy kamień darzę uczuciem. Nie wiem dlaczego. Od dziecka je lubiłam , brałam do ręki, gładziłam , układałam kolorami i kształtami, mniejsze nosiłam po kieszeniach, w bliżej nieokreślonym celu .Po prostu lubiłam je mieć przy sobie. Był moment ,że miałam spory zbiór , który układałam w doniczkach z kwiatami , jako dekorację. W trakcie różnych wędrówek czy to po okolicy, czy też w trakcie wycieczek oglądałam wszystkie napotkane po drodze; mniejsze, większe i te olbrzymie, nazywane głazami narzutowymi.  Bogactwo barw , kształtów i kolorów kamieni polnych czy rzecznych otoczaków jest niewyobrażalne . Rozgrzane na słońcu przyjemnie oddają ciepło. Użyte jako materiał budowlany utrzymują jednakową temperaturę w pomieszczeniach . Od zarania dziejów służyły ludziom do różnych celów; budownictwa , jako narzędzia , do ogrzewania , bywały pomocne w gospodarstwie domowym i ogrodach , pełniły funkcje dekoracyjne, ale też służyły  jako broń . Rolnikom z pewnością sprawiają kłopoty , bo trzeba je usuwać z pól uprawnych a one wciąż się pojawiają , jak gdyby ktoś je siał . Cos chyba w tym jest , bo faktycznie , zaobserwowałam to na naszej działce i przybiurowych mini-ogródkach , pojawiają się nowe i wciąż są większe. W przybiurowych gazonach to nie przeszkadza , bo tam z założenia miały być , żeby dać oparcie skalnym roślinkom . Na działce , ostatnio też pozwalam im żyć swoim życiem i nie zbieram . Niech sobie są .  Mają też swoje tajemnice . Tajemnice znane starym mistrzom budownictwa .  Kamienie posiadają moc absorbowania energii z ziemi i kosmosu . I tę ich właściwość wykorzystywali dawni budowniczowie szczególnie w średniowieczu. Aspekt energetyczny był bardzo istotny . Potwierdziły to współczesne badania naukowe.

 Czy widzieliście kiedyś murarzy przy pracy ? Na pewno .  Myślę jednak o takich prawdziwych murarzach starej daty, pracujących z użyciem kielni i pionu . Otóż tacy starzy mistrzowie  murarscy przed ułożeniem cegły na zaprawie uderzali w nią kielnią . Dziś prawie nikt tego nie robi , ale ja tę czynność murarską pamiętam  jeszcze ze swojej młodości. Otóż służy to polaryzacji. Uderzając w kamień lub cegłę murarz sprawiał ,że w tym miejscu kumulowały się ładunki dodatnie. Taką cegłę należało ułożyć uderzoną stroną do góry. Kamienie polne i otoczaki mają tę polaryzację z natury rzeczy. W dawnych czasach mistrzowie murarscy potrafili rozróżnić odpowiednią stronę dotykiem . Ta dodatnia była ciepła i przyjemna w dotyku, ta ujemna chłodna i często szorstka .Jeśłi nie rozpoznali- uderzali kielnią. Odpowiednie ułożenie kamieni , zgodnie z polaryzacją sprawiało , że budynek emanował pozytywną energię, nie wilgotniał , utrzymywał optymalną temperaturę . Nie nagrzewał się nadmiernie w upały i nie wychładzał zimą . Ta metoda , zastosowana w tzw. ziemiankach ( wyłożenie ścian kamieniami polnymi) , czyli kopanych w ziemi piwniczkach do przechowywania zapasów , sprawiała ,że jedzenie się nie psuło, nawet mleko i mięso , a lód nawieziony zimą , okryty snopami słomy dało się przechować do lipca.  Widziałam w malborskim zamku piwniczkę , wyłożoną kamieniem , w której niezależnie od pory roku panuje temperatura 7 stopni. Służyła ta piwniczka do przechowywania wina , mimo otwartych na oścież wrót w tym akurat pomieszczeniu było zimno – a zwiedzaliśmy zamek w środku upalnego lata. Ziemianki natomiast pamiętam z dzieciństwa – korzystały z nich jeszcze sąsiadki mojej babci, w jej domu była piwnica więc nie było potrzeby budowania ziemianki ale opowiadała mi ,że w starym miejscu zamieszkania też taką miała .  Kamieni polnych używano także do ogrzewania np. komnat zamkowych . W piwnicach palono ogień na kamiennych paleniskach , pod wieczór ogień wygaszano, otwierano wloty powietrza w podłogach zamkowych i wtedy kamienie oddawały ciepło, ogrzewając pomieszczenia.  Kamienne ściany kościołów i katedr miały też wpływ na ich akustykę . Odpowiednio spolaryzowany kamień był jednym z czynników wpływających na rozchodzenie się głosów w kościelnych nawach. Na to składały się cieki wodne , odpowiednie usytuowanie względem terenu i wiele innych , ale to temat na zupełnie inne opowieści. Najlepsze właściwości energetyczne miały kamienie nieco spłaszczone i zaokrąglone , bez ostrych krawędzi. W północnej Polsce, gdzie nie ma dużych skupisk skał i budowano z drewna , tylko podmurówki domów były kamienne.  Na rogach domów, na etapie budowy podmurówek  układano głazy narzutowe , albo w razie ich braku sterty drobniejszych kamieni , tak zwane kamienie węgielne ( od węgła zapewne) . Stąd zwyczaj wmurowywania kamienia węgielnego wciąż dziś kultywowany – zwłaszcza, gdy chodzi o jakieś spektakularne obiekty.

Istotne znaczenie ma miejsce skąd kamienie pochodzą . Jak wspomniałam mają one zdolność kumulowania energii ( jak i ich szlachetniejsi bracia zresztą ) i wysyłania wibracji . Kamień z miejsca zbrodni lub kamień z cmentarza mogą wywrzeć na ludzi niekorzystny wpływ , emanując szkodliwe wibracje. Z tych samych względów nie należy nosić biżuterii po osobie zmarłej   , zwłaszcza jeśli taka osoba miała jakieś życiowe czy zdrowotne  kłopoty  lub po kimś kogo nie znaliśmy i nic o nim nie wiemy .

To tyle tajemnic starych mistrzów i ezoteryków . Współcześnie przeprowadzone badania naukowe , z wykorzystaniem aparatury , ale też doświadczeń opartych na przekazach i informacjach ze starych annałów te właściwości potwierdziły. Pokazały to i pomiary i doświadczenia wykonane z użyciem np. produktów żywnościowych . Wiem ,że to zależy od indywidualnej wrażliwości ale niektórzy łatwo wyczuwają emenację energii  w pomieszczeniu do którego wchodzą . Ja tak mam , z pewnością ma to jakieś powiązanie z „moim coś mi mówi”  jak to nazywam , ale faktem jest , że kiedy wchodzę  do jakiegoś domu, budynku , pomieszczenia wiem co się w nim dzieje. Nie w sensie konkretnych zdarzeń , ale atmosfery . I możecie mi wierzyć lub nie ; z niektórych mam ochotę uciekać takim chłodem wieje, czasem wręcz nienawiścią , inne są neutralne jakby pozbawione życia  , a jeszcze inne emitują dobro i miłość . To jest tak wyraźne , że niemal można dotknąć .